Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

абак, -а, м. Спец. Верхняя частка галоўкі калоны звычайна ў форме чатырохвугольнай пліты.
[Ад грэч. abax (abakos) — стол, лічыльная дошка.]

Паведаміць пра недакладнасьць