абамлелы, -ая, -ае. Які страціў прытомнасць.
// Анямелы, здранцвелы.
Абамлелы ад страху.Гуслі строіць [гусляр] свае, — струны звонка звіняць, Жменяй водзіць па іх абамлелай. Купала.

Паведаміць пра недакладнасьць