Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

абаянне, -я, н. Прыцягальная сіла каго-, чаго-н.; прывабнасць.
Абаянне маладосці. Знаходзіцца пад абаяннем музыкі.

Паведаміць пра недакладнасьць