абваліць, -валю, -валіш, -валіць; зак.
1. Абурыць што-н. Абваліць склеп. Абваліць вугальны пласт. Абваліць падмыты вадою бераг.
2. Паваліць каго-, што-н.
Абваліць дрэва.
// Адолець у барацьбе.
Тады меншы сын азвярэла кінуўся на брата, схапіў яго за грудзі і абваліў на падлогу. Галавач.

Паведаміць пра недакладнасьць