Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

агораць, -аю, -аеш, -ае; зак., што. Набыць што-н. з вялікімі цяжкасцямі. [Гушка] адчуў, як радасная надзея яго ўсяго ўскалыхнула: сярод добрых людзей, разам з імі, ён як-небудзь агорае сабе зямлі крыху і пачне жыць па-чалавечы. Чорны.
// Справіцца з чым-н.; здолець зрабіць што-н. Агораць хату.

Паведаміць пра недакладнасьць