Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

аздобіць, -блю, -біш, -біць; зак., каго- што. Упрыгожыць, надаць прыемны выгляд. Аздобіць сцены мазаікай. □ Даніла Саратнік стаў ля.. [дзяўчат], і хутка яго юнацкі басок аздобіў песню мужчынскім голасам. Чарнышэвіч. Шукаем, творым мы багацце ўпарта на полі, у горах, дзе хто мае змогу, каб ім аздобіць сонечнае заўтра. Дубоўка. Прарэзала неба вясёлка дугой, Аздобіла далі красою сваёй. Журба.
// перан. Зрабіць больш поўным, багатым на ўнутраны змест. Казку дзіўную чуў у юнацтве: Некі волат, ці то чарадзей, Стагоддзі правёў у бунтарстве, Каб аздобіць шчасцем людзей. Чарот.

Паведаміць пра недакладнасьць