айкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. Вымаўляць, выкрыкваць “ай” ад болю, жалю, здзіўлення і пад. Халуста пачаў бегаць па млыне, хапацца рукамі за галаву, вохкаць, айкаць, стагнаць, стукаць кулакамі ў грудзі. Чарнышэвіч.
