акасцянелы, -ая, -ае.
1. Які стаў цвёрдым як косць, ператварыўся ў косць.
2. Адубелы, застылы (пра труп). Аднаго ранку Збігнеў знайшоў сябра ў гушчары нежывога.. Там Дамарацкі і прыкрыў яго, акасцянелага, галлём. Карпюк.
// Які страціў гнуткасць, адчувальнасць.
3. перан. Які застыў у пэўных формах, перастаў развівацца.

Паведаміць пра недакладнасьць