1. Той, хто апавядае, расказвае аб чым-н. — Ага, цікава, — успомніў наш апавядальнік, — як сям'я Белавуса апынулася ў лесе. Гурскі.
// Той, хто ўмее добра, выразна апавядаць. Словам,.. [кравец] быў не злы чалавек, гаварун, добры апавядальнік. Барсток.
2. Аўтар апавяданняў; пісьменнік. Маладыя апавядальнікі паглыбіліся ў працу над шырокімі палотнамі — раманамі і аповесцямі. “Маладосць”.
Паведаміць пра недакладнасьць
