арава, -ы, ж. Разм. Бязладнае, шумнае зборышча, натоўп. Арава хлопцаў вярнулася ў хату. // Вялікая колькасць каго-н.; мноства. Пабачыўшы Валю, уся арава кінулася наўцёкі. Няхай.