асатанець, -ею, -ееш, -ее; зак. Дайсці да крайняй лютасці, злосці. [Бабка Марыя:] — Колькі жыву, такога не бачыла... І пабылі яны тут яшчэ толькі-толькі.., а ўжо асатанелі. Няхай.
