Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

асептыка, -і, ДМ -тыцы, ж. Папярэджванне заражэння раны пры дапамозе абеззаражвання фізічнымі метадамі (кіпячэннем, парай) усіх прадметаў, якія датыкаюцца да яе. Правілы хірургічнай асептыкі.
[Ад грэч. адмоўя “а” і sēptikоs — гніласны.]

Паведаміць пра недакладнасьць