атавізм, -у, м. Спец. Праяўленне ў чалавека, жывёл і раслін такіх прыкмет, якія былі ўласцівы іх далёкім продкам. // перан. Рэшта, паўтарэнне чаго-н., што было ўласціва папярэднікам. Палітычны атавізм. [Ад лац. atavus — продак.]