ахмялець, -ею, -ееш, -ее; зак. Разм. 1. Стаць п'яным, ап'янець. Так пахне [квітнеючымі садамі], што можна ахмялець. Бядуля. 2. перан. Самазабыўна захапіцца, узрушыцца. Ахмялець ад ласкі.