Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

ацалець, -ею, -ееш, -ее; зак. Разм. Астацца цэлым, непашкоджаным сярод разбуранага, уцалець. Як ацалелі дрэвы тут кругом, Дзе фронт узрыў снарадамі грунт шэры? Танк.
// Астацца жывым, не загінуць. Ацалець у жорсткім баі.

Паведаміць пра недакладнасьць