ашаломлены, -ая -ае. 1. Дзеепрым. зал. пр. ад ашаламіць. 2. у знач. прым. Збянтэжаны, разгублены. Рая ўзяла з буфета вафлю, здзіўлена, пільна паглядзела на ашаломленага бацьку. Карпаў.