ашальмаваць, -мую, -муеш, -муе; зак., каго. Разм.
1. Беспадстаўна аб'явіць нягоднікам, шэльмай; зняславіць каго-н. [Лабановіч:]— Не, брат Янка, нельга доўга заставацца на адным месцы, бо яно цябе заесць і ашальмуе. Няхай жыве вандроўніцтва! Колас.
2. Ашукаць, падмануць.

Паведаміць пра недакладнасьць