Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

афанія, -і, ж. Адсутнасць гучнага голасу пры захаванні шэпту.
[Грэч. aphōni**a — ад а — адмоўная часціца і phōné — гук, голас.]

Паведаміць пра недакладнасьць