безуважнасць, -і, ж. Уласцівасць безуважнага; абыякавыя, раўнадушныя адносіны да каго-, чаго-н. Кацярына бачыла Андрыянаву безуважнасць да сябе. Марціновіч. Дзед Піліп змоўк і з дэманстратыўнай безуважнасцю закурыў сваю вялізную старасвецкую піпку. Зарэцкі.
