Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

біном, -а, м. Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен. Біном Ньютана.
[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]

Паведаміць пра недакладнасьць