Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (вялікі)

бланкізм, -у, м. Дробнабуржуазная тэорыя звяржэння капіталізму шляхам рэвалюцыйнай змовы, без удзелу працоўных мас. Бланкізм заключаўся ў тым, што ён імкнуўся да захопу ўлады, апіраючыся на меншасць. Ленін.
[Па імені французскага рэвалюцыянера 19 ст. Луі Агюста Бланкі.]

Паведаміць пра недакладнасьць