бобрык, -у, м. 1. Від сукна з кароткім стаячым ворсам. Паліто з бобрыку. 2. у знач. прысл. бобрыкам. Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы. Стрыгчы бобрыкам.