бэсціцца, бэшчуся, бэсцішся, бэсціцца; незак. Разм.
1. Аддавацца распусце, распуснічаць. [Лука Якубавіч:] — Вока за.. [моладдзю] патрэбна, увага ёй, каб не бэсцілася залішне. Хадкевіч.
2. Зал. да бэсціць.

Паведаміць пра недакладнасьць