бэсціцца, бэшчуся, бэсцішся, бэсціцца; незак. Разм. 1. Аддавацца распусце, распуснічаць. [Лука Якубавіч:] — Вока за.. [моладдзю] патрэбна, увага ёй, каб не бэсцілася залішне. Хадкевіч. 2. Зал. да бэсціць.