абабіцца, -б'юся, -б'ешся, -б'ецца; -б'ёмся, -б'яцеся; зак.
1. Аказацца пашкоджаным; адбіцца, адпасці (пра тынк і пад.).
// Пашарпацца, знасіцца па краях (пра адзенне).
2. перан. Прывыкнуць да чаго-н., перастаць заўважаць дрэннае, ацярпецца. [Галубіцкі:] За сваю бытнасць я прывык ужо да праборак, абабіўся. Сабаленка.

Паведаміць пра недакладнасьць