пранік
рука ці нога ек пранік. Жытк. Пра чалавека, у якога напухаюць канечнасці, робяцца нягнуткія. ТС 5, 119.
пляснуць як пранікам па вадзе. Бераст., Навагр. Асудж. Пра чалавека, што сказаў пустое, нікчэмнае. Сцяшковіч, 618.

Паведаміць пра недакладнасьць