абрасіцца*, зак. Намокнуть от росы.

Абрасіліся то добра, а што б у хату свежанінкі прынесці. Лужанін. А ён [Чарнуха] зноў той жа сцяжынкай-пятлянкай, каб не абрасіцца, бо боты пускалі ўжо ваду, вярнуўся на дарогу. Рыбак. Ішоў Алёшка праз мокры гушчар; увесь абрасіўся і дрыжаў ад холаду. Якімовіч.

Паведаміць пра недакладнасьць