вочапка*, -і, ж., разм. Ручка ведра, бидона, чайника и под.

За перагародкай зноў маўчалі, бразгала толькі вочапка на вядры. Пташнікаў. Ганька бярэ за вочапку збан вады і выходзіць з хаты. Васілевіч.

Паведаміць пра недакладнасьць