На ўскраіне цвітуць гароды, раскошна на вяршаліне граку. Вялюгін. Сонца схавалася за бор, і толькі цьмяна-чырванаватыя промні яго, прабіваючыся між вяршалін, клаліся на дробныя азёрныя хвалькі. Броўка. Зусім жа слабы вецер, павевы не дужа частыя, а вершаліны шумяць несціхана, то таямніча гудуць, то шапацяць ласкава... Савіцкі.
Паведаміць пра недакладнасьць
