вяршняк, вершняка, м., зб., разм. Верхушки деревьев.

Вяршняк, адсырэлы па-прадвеснянаму, шумеў у густым ужо прыцемку, нібы ўвосень, сумна. Брыль.

Паведаміць пра недакладнасьць