галас, -у, м., разм. Нестройный многоголосый говор, крик.

Гурт дзяцей, што таўпіліся перад варотамі будынка, падняў зычны галас. Гартны. У хаце за тонкаю, аклеенаю зялёнымі шпалерамі, перагародкаю стаяў галас, там нібыта сабралася бяседа, але яшчэ, мусіць, не пілі, хоць усе ўжо былі вясёлыя... Адамчык. У марозным паветры ўжо выяўна чуюцца чалавечыя крыкі і конскае гігатанне. Галас хутка набліжаецца... Арлоў.

Паведаміць пра недакладнасьць