драціна, -ы, ж., разм. Кусок проволоки; отдельная нить проволоки.

Сад быў абгароджаны стаячым плотам з кароткіх аполкаў, па якіх зверху цягнуліся, адна над другой, дзве калючыя драціны. Чорны. Над сталом вісіць на драціне закураная лямпа. Танк. Драціны спраўна перакусваюцца ножніцамі і адна за адной падаюць у снег. Брыль.

Паведаміць пра недакладнасьць