духменіць (духмяніць), незак. Источать аромат; повевать приятным запахом.

Перад Качкамі, дзе шырэйшая вуліца, спачатку толькі дыміла, а потым і незвычайна духмяніла палявая кухня. Брыль. Ад лекаў духменіць пахам ліпавых кветак, чабору, малін і суніц. С.Александровіч.

Паведаміць пра недакладнасьць