запанаваць*, зак. Начать господствовать, властвовать.

Праз сотні год жылі мы так, не даючыся нікому; але, урэшце, перамаглі нас палякі і запанавалі ў нашай беларускай старонцы. Багдановіч. Мы з табой тут запануем. Чорны. Падпявалі ў тон «дабрадзеі», спраў прыгнечання вартаўнікі, што бяздольным няма ўжо надзеі, запануюць яны - кулакі. Пестрак.

Паведаміць пра недакладнасьць