імчанне, -я, н. Стремительное движение.

Бліснулі дзявочым агнём яе [Мані] вочы, і зноў яна пачала глядзець на снег, захопленая роўным імчаннем. Чорны. Ён [паравоз] юрліва гучным і меладычным голасам маладой і поўнай жыццёвай энергіі істоты вяшчуе аб сваім велічным і прыгожым імчанні. Шынклер.

Паведаміць пра недакладнасьць