назіркам, прысл. Не спуская глаз, не теряя из виду (идти, бежать).

Яна заўважыла Васіля, калі ён ішоў за ёй назіркам, і адразу адчула, што папалася і што з-за гэтага будзе вялікая перапалка. Колас. У лесе Косцік вывернуў на другі бок кажух, надзеў на сябе і пайшоў назіркам кустамі. С.Александровіч. Але кожную раніцу [Колька] тупаў каля свае брамкі, пакуль не выйдзе Вера, ішоў назіркам да школы, потым абганяў і першы ўзбягаў на ганак... Грахоўскі.

Паведаміць пра недакладнасьць