насевак, -сеўку, м., разм. То, что можно посеять; то, что может посеяться само.

Алесь тужыў па свежай баразне, калі яна вясной... пераварочваецца за плугам з ціхім песенным вуркатам, крышыцца тлустымі, цёплымі камякамі, гатовая і прагная прыняць і залацісты дождж зярнят, і насевак са шчодрага неба. Брыль. Зааром, забарануем, сыпнем ядраны насевак, і запеняцца ўраджаі, закалышуцца напевы. Танк.

Паведаміць пра недакладнасьць