пылок*, -лку, м. Лёгкая, негустая пыль.

У куточках Алесевых вуснаў, з-за паднятага, прыцярушанага снежным пылком каўняра, здавалася, кожны момант гатова была зайграць усмешка. Мележ. І гэтага было даволі, каб пылок замітусіўся ў самых блытаных кірунках, каб зусім непрадбачаныя ў ім з'явіліся віры. Калюга. ...Іржэ гудок, працуюць шасцяронкі, і ходзіць нюхаць ён [Жмінда] мучны пылок, мучны пылок прыносіць ён да жонкі на ганарыстай барадзе. Русецкі.

Паведаміць пра недакладнасьць