хаўкаць, незак., разм. Хватать воздух раскрытым ртом.

...Затое цяпер [яшчарка] стала падобна на жабу-рапуху: гэтак жа хаўкала ротам, трасучы адвіслым падбародкам, і бяздумна шалопіла вочы. Чыгрынаў. ...Скідалі пасля з плеч кіцелі, каб падставіць пад вецер потнае цела, - хаўкалі ад гарачыні, як рыба на пяску. Пташнікаў.

Паведаміць пра недакладнасьць