цялеж, целяжа, м., абл. Короткое и толстое бревно из комля.

Косцік ізноў падперазаўся пілой, узяў на плечы пярэсты бярозавы цялеж, і яны пайшлі па снезе ў той бок, дзе была вёска. Брыль. Цыскало - высокі, плячысты, бы дуб-волат, а сынок яго меншы - нізенькі, тоўсценькі, як цялеж, не ў бацькаву радню ўдаўся - у матчыну. Капыловіч.

Паведаміць пра недакладнасьць