ягамосць, -і, ж., уст.

1. Форма вежливого обращения к кому-либо.

І спытаўся пан замковы: - Гэта ён музыка й ёсць? - Ён, ён самы, ягамосць. Колас. Ты гоніш некага за дзверы, а робіш выгляд, ягамосць, што выгнаны павінен верыць, нібы ён твой найлепшы госць. Бачыла.

2. разм. Незнакомый человек.

Не завуць Сцяпана ў госці, яго тыя ягамосці, што ў яго пілі ды елі, цэлу ноч часом сядзелі. Крапіва. Ледзь разбараніў іх наш бацька, адцягнуў ад ягамосця дзядзьку, павёў назад на панскую ферму. Сачанка.

Паведаміць пра недакладнасьць