Адзін [сабака] клаўся ў канцы палосы ад саду, а другі забягаў з процілеглага боку і яхкаў, падскокваючы ў баразне, пакуль не выпуджваў зайца проста на свайго напарніка. Лужанін. Там недзе яхкаў сабака. Адамчык. Сабака, які адразу ж прапаў у лесе, коратка, як ад удару, віскануў зусім побач - ці не з-пад самага носу грабянуў снег шырокімі «лапцямі» заяц, ужо даўно насцярожаны? - і пайшоў горача і часта яхкаць... Жук.
Паведаміць пра недакладнасьць
