Беларуска-польска-расейска-лацінскі ботанічны слоўнік. Вільня: Выданьне газэты «Голас Беларуса», 1924.
Укладальнік: Зоська Верас
Гл. таксама Беларуска-расейскі батанічны слоўнік (Верас)
Прадмова
John Lubbock кажа: «Некаторыя называюць ботаніку сухой навукай. Але-ж каб мы маглі нават без яе дзівавацца харошай кветкай або дрэвам, то толькі так, як можна дзівавацца ўгледжаным у грамадзе рослым мужчынай, або харошай кабетай. Наадварот, ботанік, а нат ня толькі вучоны ботанік, але-ж кожны, хоць крыху знаёмы з гэтай прыгожай навукай, калі знойдзецца пасярод таго прыгожага абшару, каторы называем полем, угледзіць кругом сябе немалую дружыну вясёлых прыяцелёў, што расказваюць яму розныя цікавыя дэталі з свайго жыцьця».
А я дадам, што чалавеку цікаваму, знаёмаму з назовамі расьлінаў у яго роднай мове і то з назовамі ня штучнымі, выдуманымі, а чыста народнымі, кожная расьлінка, кожнае зелейка раскажа, ня толькі дэталі свайго ўласнага жыцьця, гісторыю свайго роду, але-ж таксама напомніць аб тэй ролі, якую яно іграе ў жыцьці нашых сялян, у іх мэдэцыне, чарах і варожбах. Часта адно характэрнае названьне раскрые перад нашымі вачыма ўсю паэтычнасьць і багатую фантазію нашага народу...
Нажаль, ня маем дагэтуль добрай беларускай сыстэматыкі, каторая-б магла супакоіць нашу цікавасьць, а таксама школьныя патрэбы...
Каб хоць у часьці парадзіць гэтаму недастатку, я апрацавала гэты маленькі слоўнік беларускіх назваў расьлін, з дадаткам назоваў у мовах: польскай, расейскай і лацінскай, каторы можа служыць падмогай пры навуцы ботанікі з падручніка шмат палягчаюць адшуканьне беларускага названьня данай расьліны.
Слоўнік гэты можа спатрэбіцца і таму, хто ўмее назваць расьліну пабеларуску, а хоча ведаць яе навуковае імя.
Дзеля таго, што адна і тая-ж расьліна ў розных мясцох Беларусімае часта розныя назовы, нават зусім адна да аднае непадобныя, слоўнік абымае 424 беларускія назовы, адносячы да 302 расьлін.
Гэтыя тры сотні расьлін можна лічыць толькі невялікай часткай тае расьліннасьці, каторая пакрывае абшары Беларусі; з часам лік матар'ялаў пабольшыцца і пазволіць апрацаваць далейшы працяг слоўніка, а, пакуль што, няхай хоць гэтая невялічкая частка працы паслужыць падмогай таму, хто цікавіцца расьлінным сьветам нашай старонкі.
Складаючы гэты слоўнік, я карысталася працамі: М.Фэдэроўскага «Lud białoruski, tom I» (Ваколіцы Саколкі, Сухаволі, Янава, Карыціна, Ваўкавыска, Слоніма, Ліды), слоўнікам М. і Г.Гарэцкіх і ўласнымі матар'яламі, сабранымі ў Сакольшчыне пад Гораднам, і дапоўніла назовамі, ўжыванымі ў паветах: Лепельскім, Дзісенскім і Пружанскім, паводлуг матар'ялаў, сабраных п. В.Ластоўскім.
Зоська Верас, Вільня, 26 сьнежня 1923 р.
