1. Паўкруглая ці кілепадобная штучная закамара, якая мае дэкаратыўнае прызначэнне. К. размяшчаюцца ў завяршэнні сцен, скляпенняў, у аснове шатроў і барабанаў купалаў культавых збудаванняў. У беларускай архітэктуры К. вядомы з 12 ст.
2. Традыцыйны галаўны ўбор у расейскім народным жаночым касцюме.
