Я.Р. вучыўся ў Глыбоцкай пэдагагічнай навучальні, потым перавёўся ў Пастаўскую пэднавучальню. Па заканчэньні яе вярнуўся ў Шкунцікі, працаваў настаўнікам у мясцовай сямігодцы.
Арыштаваны органамі МГБ у хаце бацькоў. Герман Кірылаў, укладальнік кнігі «Гарт», узгадвае: «Праз вузенькую палоску ад талага ў верхняй шыбе шкла я бачыў шэрую купку людзей, што варушылася на бялёсай сьнежнай роўнядзі. Двое энкавэдыстаў вялі пад рукі Янку Рымдзёнка, адзін ішоў ззаду, а чацьвёрты - здаецца, быў і чацьвёрты - наперадзе... Я ня зводзіў вачэй з высокай, стройнай постаці настаўніка, які і сьціснуты пад бакі, ступаў, як заўсёды, лёгка, спружыніста. Старая Рымдзёніха ізноў загаласіла, стала вырывацца з рук сваіх дачок. Сын азірнуўся, характэрным задорным рухам ускінуў галаву, магчыма, і крыкнуў матцы. Адзін з двух, што трымалі арыштаванага пад локці, плячом злосна штурхануў яго, а тады яшчэ і замахнуўся вольнай рукой» [1, 11].
Я.Р. быў засуджаны да 10 год пазбаўленьня волі. Мяркуецца, што тэрмін адбываў на Калыме. Пасьля вызваленьня жыў, паводле зьвестак Станіслава Савіка, у пасёлку Хасын недалёка ад Магадану, працаваў на складзе. Далей зьвесткі пра Янку Рымдзёнка губляюцца.
Бібл.: 1. Гарт. З успамінаў пра Саюз Беларускіх Патрыётаў. Мн., 1997. С. 6, 10-13, 15, 17-19, 335, 336, 340.
Алег Гардзіенка
