обида — крыўда

обидеть — пакрыўдзіць

обидчивый — крыўдлівы

обидчик — крыўдзіцель

обижать — крыўдзіць

обилие — 1) мноства; 2) багацце

обильный — багаты, шчодры

обитаемый — заселены, населены

обитатель — жыхар

обитать — жыць, пражываць

обитель — 1) манастыр; 2) перен. прыстанак, мясціна

обиход — 1) ужытак, ужыванне; 2) абыходак, хатнія рэчы

обиходный — штодзённы

обклевать — абдзяўбці

облагать — абкладаць, абкладваць (штрафам)

облагоразумить — зрабіць разважным, асцярожным, разумным

обладать — 1) уладаць, валодаць; 2) мець (якія-небудзь якасці)

обласкать — ласкава аднесціся; аблашчыць

облачить — адзець

облачиться — адзецца