тягота жен. цяжар, -ру муж.

тяготение ср.
1. физ. прыцягненне, -ння ср.
земное тяготение физ. зямное прыцягненне
2. перен. цяга, -гі жен.; (стремление) імкненне, -ння ср.
тяготение к науке цяга (імкненне) да навукі

тяготеть несовер.
1. (испытывать тяготение) прыцягвацца
Луна тяготеет к Земле Месяц прыцягваецца да Зямлі
2. (иметь склонность, влечение) мець цягу (нахіл), імкнуцца, цягнуцца
тяготеть к искусству мець цягу (нахіл) да мастацтва, імкнуцца (цягнуцца) да мастацтва
3. (давить) гнясці (каго, што); душыць (каго, што); (висеть) вісець (над кім, чым)
над колониями тяготела власть капитала калоніі гняла ўлада капіталу

тяготить несовер.
1. абцяжарваць
снег тяготит кровлю снег абцяжарвае дах
тёплая одежда его тяготила цёплае адзенне абцяжарвала яго
2. (быть в тягость) быць у цяжар (каму-чаму), быць (з'яўляцца) цяжкім (для каго-чаго)
меня тяготит его присутствие мне ў цяжар яго прысутнасць (для мяне з'яўляецца цяжкім яго прысутнасць)
3. уст. (угнетать) гнясці; (мучить - ещё) мучыць
его тяготили воспоминания яго прыгняталі (мучылі) успаміны

тяготиться быць у цяжар (каму-чаму), адчуваць цяжар (ад каго-чаго), быць цяжкім (ад чаго)
я тягощусь одиночеством адзінота мне ў цяжар (мне цяжка ад адзіноты)
она тяготилась его присутствием ёй было цяжка ад яго прысутнасці

тяготы мн. цяжар, -ру муж.

тягун мор. цягун, род. цегуну муж.

тягучесть цягучасць, -ці жен.

тягучий цягучы

тягчайший вельмі цяжкі, найцяжэйшы

тяж муж.
1. тех. пас, род. паса муж., цяж, род. цяжа муж.
2. (в повозке) атоса, -сы жен.
3. мед. цяж, род. цяжа муж.
тяжи в лёгких цяжы ў лёгкіх

тяжба жен.
1. (судебное дело) уст. цяжба, -бы жен., судовая справа, суд, род. суду муж.
2. перен. спрэчка, -кі жен.; спаборніцтва, -ва ср., змаганне, -ння ср.

тяжебник муж. уст. суцяга, -гі муж., жен., суцяжнік, -ка муж.

тяжебница жен. уст. суцяга, -гі муж., жен., суцяжніца, -цы жен.

тяжебный судовы; спрэчны

тяжелее сравнит. ст.
1. нареч. цяжэй
нагрузить тяжелее нагрузіць цяжэй
2. прил. цяжэйшы
этот сундук тяжелее ящика гэты куфар цяжэйшы за скрынку

тяжелеть несовер. цяжэць

тяжело нареч., безл. в знач. сказ. цяжка
тяжело дышать цяжка дыхаць
ей тяжело без помощи ёй цяжка без дапамогі
на душе тяжело на душы цяжка

тяжелоатлет спорт. цяжкаатлет, -та муж.

тяжелоатлетический цяжкаатлетычны