единоплеменник книжн. аднапляменнік, -ка муж.

единоплеменница аднапляменніца, -цы жен.

единоплеменный аднапляменны

единорог в разн. знач. аднарог, -га муж.

единоутробный уст. адной маці

единственно нареч.
1. адзіна
единственно возможный способ адзіна магчымы спосаб
2. (только, исключительно) адно, толькі, выключна
этим мы обязаны единственно ему гэтым мы абавязаны толькі (выключна) яму

единственный
1. в разн. знач. адзіны
единственный в своём роде адзіны ў сваім родзе
единственное, что можно сказать адзінае, што можна сказаць
единственный сын адзіны сын
единственная дочь адзіная дачка
2. единственное число грам. адзіночны лік

единство в разн. знач. адзінства, -ва ср.
единство формы и содержания адзінства формы і зместу
единство взглядов адзінства поглядаў
единство рабочего класса адзінства рабочага класа
единство противоположностей адзінства процілегласцей

единый
1. адзіны
единый план действия адзіны план дзеяння
2. (то же, что один) адзін, адна, адно
единое целое адно цэлае
◊ все до единого усе да аднаго
всё едино усё адно

едкий
1. едкі
едкий дым едкі дым
2. (язвительный) перен. з'едлівы
едкая ирония з'едлівая іронія

едко нареч.
1. едка
2. з'едліва; см. едкий

едкость
1. едкасць, -ці жен.
2. (язвительность) перен. з'едлівасць, -ці жен.

едок ядок, род. едака муж.

едун прост. ядун, род. едуна муж., ядок, род. едака муж.

её мест.
1. (личное) род., вин. яе; см. она
2. (притяжательное) яе
её дети яе дзеці

ёж зоол. вожык, -ка муж.
морской ёж марскі вожык

ежа бот. купкоўка, -кі жен.

ежевечерний штовячэрні
ежевечерняя газета штовячэрняя газета

ежевика бот. ажына, -ны жен.; мн., собир. ажыны, род. ажын

ежевичник ажыннік, -ку муж.