Бароўка Юльян (1886-1964), каталіцкі святар заходняга абраду, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., душпастыр.

Нарадзіўся 26.04.1886 у в. Лынкішкі Варанянскай воласці Віленскай губ. Паходзіў з сялянскай каталіцкай сям'і: бацькі - Баніфацый і Марцыяна (з дому Прусевічаў) Бароўкі. У сакавіку 1905 г. вытрымаў экзамен на званне аптэкарскага вучня перад камісіяй Маскоўскай навучальнай акругі. Вучыўся ў Віленскай духоўнай каталіцкай семінарыі, якую закончыў у 1910 г. Пасвячоны ў святары ў тым жа годзе. Першыя гады душпастырскай дзейнасці правёў на пасадзе вікарыя ў Горадні, дзе разам са святарамі Ф.Грынкевічам і В.Родзькам выступаў за асвету для беларускага народу на яго роднай мове. Пазней працаваў адміністратарам у парафіі Нараўка Пружанскага дэканата. Выступаў за беларусізацыю нацыянальна-рэлігійнага жыцця ў Заходняй Беларусі. Прамаўляў да вернікаў у дадатковых казаннях на беларускай мове. З 1923 г. служыў у парафіі Баруны Ашмянскага дэканата. Праследаваўся польскімі свецкімі ўладамі. У 1924-1932 гг. - пробашч парафіі ў Забярэжжы Вішнеўскага дэканата. Пэўны час выконваў святарскія абавязкі ў Вільні. З 1937 г. - у парафіі Рэпля Віленскай архідыяцэзіі. Прыхільнік Беларускай хрысціянскай дэмакратыі. Матэрыяльна падтрымліваў выданне беларускай каталіцкай перыёдыкі («Krynica», «Chryścijanskaja Dumka»). Памёр у 1964 г.

Літ.: LMABRS, ф. 318, каталог «Б»; Directorium... Vilnensi; Catalogus... Vilnensis; Krynica (Вільня). 1920. № 15; Stankievič A., 1939; Spis kościołów, 1973; 1979.

Паведаміць пра недакладнасьць