Нарадзіўся ў г. Волагда. Паходзіў з расейскай праваслаўнай сям'і. Скончыў духоўную праваслаўную семінарыю (1910?) і Пецярбургскую духоўную акадэмію са ступенню кандыдата багаслоўя (1914). Служыў на Холмшчыне і ў Віленскай епархіі. Працаваў інспектарам Літоўскай духоўнай праваслаўнай семінарыі, а пазней быў яе рэктарам. Да 12.08.1921 - выкладчык Холмскай духоўнай семінарыі. Пасля быў пераведзены ў Віленскую епархіяльную семінарыю. У 1922 г. прызначаны выконваць абавязкі настаяцеля Віленскага Свята-Троіцкага манастыра. 25.03.1922 на ўрачыстым багаслужэнні з нагоды 2-й гадавіны абвяшчэння Беларускай Народнай Рэспублікі вітаў прысутных на беларускай мове. У 1925 г. прыняў каталіцкае веравызнанне ўсходняга абраду. У студзені 1927 г. вярнуўся да праваслаўя. З 15.04.1927, пасля пакаяння, атрымаў дазвол выконваць святарскія абавязкі. Свяшчэнным сінодам Літоўскай епархіі ў 1930 г. ўзнагароджаны іконай «Нерукатворны Спас» за «ревностную законоучительско-миссионерскую работу на пользу церкви». Матэрыяльна падтрымліваў выданне беларускага рэлігійнага часопіса «Сьветач Беларусі». Асабліва блізкія кантакты падтрымліваў з беларускім праваслаўным святаром А.Каўшом, з групоўкай Ф.Вернікоўскага-У.Більдзюкевіча. У гады Другой сусветнай вайны знаходзіўся ў Жыровіцкім манастыры. Паводле адных звестак, у 1942 г. расстраляны нямецкімі ўладамі, па іншых - арыштаваны ў 1944 г. органамі савецкай бяспекі. Дата, месца і акалічнасці смерці невядомы.
Літ.: ЦНБ, ф. 4, воп. 1, спр. 15; Литовские епархиальные ведомости (Вільня). 1921. № 2; 1922. № 1-4; Открытое письмо; Касяк І.
