Нарадзіўся 22.01.1894 у засценку Скурцішкі Новааляксандраўскага павета Ковенскай губ. Паходзіў з сялянскай сям'і: бацькі - Ян і Юзэфа (з дому Гасянцоў) Якуці. У 1909-1912 гг. вучыўся ў Відзаўскай гарадской 4-класнай навучальні, дзе скончыў поўны курс навучання. Паспяхова здаў экзамен на званне аптэкарскага вучня ў снежні 1912 г. і атрымаў пасведчанне з Пецярбургскай навучальнай акругі. Вучыўся ў Віленскай духоўнай каталіцкай семінарыі. Прымаў удзел у дзейнасці беларускага культурна-асветнага гуртка студэнтаў-семінарыстаў. Пасвячоны ў святары ў 1919 г. З беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам звязаны з часоў вучобы ў Вільні. У 1920-1924 гг. выконваў святарскія абавязкі ў парафіі Шаркоўшчына Дзісенскага дэканата. Ад пачатку душпастырскай дзейнасці свядома і паслядоўна праводзіў беларусізацыю рымска-каталіцкай царквы ў парафіях з беларускім насельніцтвам. Звяртаўся да вернікаў з казаннямі і праводзіў катэхізацыю дзяцей на беларускай мове. Памёр 03.01.1924 у Шаркоўшчыне. Пахаваны на мясцовых парафіяльных могілках.
Напрыканцы 1920-х гадоў, акрэсліваючы месца і ролю З.Якуця ў беларускім хрысціянскім руху 20 ст., адзін з яго лідэраў, А.Станкевіч, напісаў: «Калі ўспамінаць далей аб кс. З.Якуцю як аб беларусу, дык трэба сказаць, што быў ён ідэальным прыкладам сваім калегам ксяндзам, як нязвычайна прыгожа зыходзяцца з сабой між беларускага народу духоўная пастырскасць і беларускасць. Кс. З.Якуць быў тыповы ксёндз-беларус. Ён глыбока разумеў важнасць беларускага адраджэння, цаніў яго і прыкладаў да роднай справы ўсе свае сілы».
Літ.: LMABRS, ф. 318, каталог «Я»; Directorium... Vilnensi; Catalogus... Vilnensis; Krynica (Вільня). 1924. № 3; Stankiewicz A., 1929; Biełaruskaja Krynica (Вільня). 1936. № 45.
